اخبار

ایسنا/قزوین محمدرضا رحمانی یکی از کارآفرینان استان قزوین است که از سال ۸۲ و در سن ۱۸ سالگی فعالیت خود را آغاز کرده است. در این سال‌ها از ورشکستگی تا صادرات را تجربه می‌کند و با همت و پشتکار مضاعف لحظه‌ای از پای نمی‌نشیند.

از همان ابتدای به‌دلیل علاقه زیاد به خشکبار در انبار یکی از فروشگاه‌های معروف مشغول به کار می‌شود تا از نزدیک تجربه کسب کند، از آنجا که عقیده داشته باید در هر زمینه‌ای تخصصی کار کند وارد عرصه تولید میوه خشک می‌شود.

سال ۹۰ اولین تولیدی را با کمک دوستان و با اعتباری بالغ  بر ۱۵ میلیون تومان و در تهران راه‌اندازی می‌کند و مدیریت این شرکت ثبت شده را بر عهده می‌گیرد. اتفاقات تلخ و شیرین زیادی برایش می‌افتد؛ در ابتدای راه و پس از یک سال به‌دلیل فشارهای زیاد و سرمایه کم ورشکست می‌شود و در این برهه حساس دوستانش از ادامه مسیر صرف‌نظر می‌کنند ولی این کارآفرین با قوت راه را ادامه می‌دهد.

با اتومبیلش مسافرکشی کرده و تمام درآمد حاصل از آن را صرف تهیه غرفه در نمایشگاه‌ها می‌کند تا فرهنگ‌سازی صورت گیرد، با حضور در نمایشگاه‌ها تلاش می‌کند تا سبک استفاده از مصرف میوه خشک را در جامعه نهادینه سازد برای همین امر در نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران ۲۰۱۲ و نمایشگاه بین‌المللی اصفهان شرکت می‌کند. بعد از چهار سال تلاش، می‌تواند به جایگاهی که بالاتر از سال ۹۰ داشت برسد.

به گزارش ایسنا، سال ۹۰ مجموعه‌ای به نام کانون تولیدکنندگان میوه خشک با هدف حمایت و سازمان‌دهی تشکیل می‌شود و این کارآفرین مسئولیت آن را بر عهده می‌گیرد، در ابتدا تلاش می‌کند تا روش‌های تولید در سراسر کشور یکسان باشد.

هر روز بر تعداد کارگاه‌های میوه خشک کشور اضافه می‌شود اما هیچ یک برنامه مشخصی ندارند و مانند این کارآفرین شکست می‌خورند این بار وارد میدان می‌شود تا به‌واسطه این کانون به کارگاه‌هایی که تجربه ندارند کمک کند برای همین امر کانون را به یک تشکل مردم نهاد تبدیل می‌کند به شخصه تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا کارگاه‌های تولید میوه خشک را حتی در دورترین نقاط کشور شناسایی کرده و مشاوره دهد تا آنان هم رشد کنند.

به گفته خودش در منطقه به ترتیب ترکیه، ایران و افغانستان پتانسیل بالایی در حوزه تولید میوه خشک دارند. وقتی می‌بیند تولیدات نامرغوب در کشور زیاد می‌شود و بازار خارج کم‌کم اعتماد خود را نسبت به محصول ایرانی از دست می‌دهد وارد میدان می‌شود. از سال ۹۰ تا ۹۴ بالغ بر ۷۰ کارگاه را به تنهایی شناسایی می‌کند و با آموزش موفق می‌تواند محصول تولیدی این کارگاه‌ها را به حد استاندارد برساند.

تا سال ۹۷ به راه‌اندازی ۱۱۰ کارگاه کمک می‌کند؛ سال ۹۷ تلاش‌های چندساله‌اش نتیجه می‌دهد و موفق می‌شود با ۵۰۰ میلیون تومان یک کارگاه بزرگ در تاکستان راه‌اندازی کند؛ پس از آن دست به کار می‌شود و کارگاهی دیگر با اعتبار ۵۰۰ میلیون تومان نیز در تنکابن راه‌اندازی می‌کند.

حالا پس از ۱۸ سال برنامه آموزشی خود را گسترش داده و علمی‌تر کرده است؛ تجربیات ۱۸ ساله خود را دسته‌بندی کرده و اکنون اغلب آموزش‌ها را به‌صورت مجازی ارائه می‌کند.

در تشکل مردم‌نهادش بازدیدهای استانی را در دستور کارش قرار داده و برای هر استان یک نماینده مشخص کرده است تا نماینده موردنظر کارگاه‌های کوچک استان خود را شناسایی کند، پس از شناسایی به‌صورت حضوری از کارگاه‌ها بازدید کرده و مشکلات را بررسی می‌کند. البته همه این اقدامات و فعالیت‌ها را با درآمد شخصی انجام می‌‍دهد بابت آن و هیچ هزینه‌ای از اعضا دریافت نمی‌کند. اکنون نیز تلاش دارد تا صندوق تعاونی را تشکیل دهد تا بتوانند به اعضا تسهیلات پرداخت کنند.

این کارآفرین تا به امروز به ۱۶۰ کارگاه مشاوره تجهیز و راه‌اندازی داده است که از این تعداد کارگاه حدود ۶۰ کارگاه به‌صورت کامل فعال هستند و در هر کارگاه به صورت متوسط چهار نفر فعالیت دارند. در کارگاه خودش در تاکستان ۱۵ مددجو کمیته امداد به‌صورت مستقیم و در تنکابن نیز هشت نفر به صورت مستقیم مشغول هستند و ۵ نفر نیز به صورت غیرمستقیم در ارتباط هستند.

این کارآفرین از هندوانه و بامیه گرفته تا کدو، صیفی‌جات و سبزیجات را خشک می‌کند، امسال هم شلغم، سیب‌زمینی و چغندر زیادی را خشک کرده است. برای تهیه مواد اولیه کشاورزانی که مازاد تولید دارند را شناسایی می‌کند و به‌جای اینکه محصول کشاورز بپوسد آن را خریداری کرده و در کارگاه خشک می‌کند.
علاقه‌ای به برداشتن چند هندوانه با یک دست ندارد و معتقد است برای کار حرفه‌ای باید در یک بخش و شاخه تمرکز کرد برای همین منظور بخش صادرات را به رابطان سپرده است، این رابطان میوه‌های خشک شده را از او می‌خرند و صادر می‌کنند، البته تأکید دارد که تأمین‌کننده محصولات صادراتی است اما به‌صورت مستقیم صادرات نمی‌کند.

حرف تکراری همه تولیدکنندگان...

به گزارش ایسنا، این کارآفرین نمونه قزوینی، «عدم حمایت دولت» را حرف تکراری همه تولیدکنندگان در هر صنفی می‌داند و پیچیده‌ترین کار را گیرافتادن در بروکراسی اداری برای دریافت مجوزهایی مانند بهداشت، مالیات و حتی ثبت برند می‌داند. معتقد است که این بروکراسی وقتش را بیش از هر چیز دیگری می‌گیرد و موجب اتلاف انگیزه و سرمایه‌اش می‌شود.

این تولیدکننده دریافت تسهیلات با نرخ سود اندک را حق تولیدکننده می‌داند و می‌گوید تا به امروز از هیچ تسهیلاتی استفاده نکرده است و تنها نیازمند همراهی مسئولان امر است. در سخنانش متذکر می‌شود که رهبر معظم انقلاب شعارهای سال را در راستای تولید انتخاب می‌کنند اما متأسفانه افراد کارشناس در بدنه دستگاه‌های اجرایی آن طور که باید عمل نمی‌کنند.

می‌گوید از مسئولین چیزی نمی‌خواهیم فقط کاغذبازی را کم کنند، باز هم به مشکلات سر راه هم صنفی‌های خودش اشاره می کند و می‌گوید که تعرفه آب در بسیاری از کارگاه‌های تولید میوه خشک به‌صورت آزاد محاسبه می‌شود. در برخی مناطق آسفالت و برخی امکانات مانند تلفن را در اختیار کارگاه قرار نمی‌دهند.

وی در سخنانش متذکر می‌شود که در دیگر کشورها به کارآفرین و تولیدکننده اهمیت داده می‌شود. اگر بخواهیم تولید میوه خشک قوت بگیرد جای کار بسیار است، من به جرئت می‌توانم بگویم در طول ۱۹ سال فعالیت و تلاش در این عرصه تنها ۱۰ درصد کار کردیم و جای کار زیادی وجود دارد.

این کارآفرین به صادرات غیرنفتی اشاره می‌کند و می‌گوید که ضرورت دارد مسئولین به این بخش توجه ویژه‌ای داشته باشند و از تولیدکنندگان حمایت کنند.

به‌خاطر عشق به کشور هر کاری که از دستش برآید را انجام می‌دهد و امیدوار است بازدید مسئولین خروجی داشته باشد و تنها به‌دنبال عکس و فیلم نباشند. در تلاش است مسئولان صدای آن‌ها را بشنوند و مشکلاتشان رفع شود.

به گزارش ایسنا، این مصاحبه در راستای اجرای طرح ملی توسعه مشاغل خانگی و معرفی پیشرانان توانمند استان صورت پذیرفت. کارفرمای این طرح ملی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده و جهاددانشگاهی مجری این طرح است. علاقه‌مندان میتوانند جهت ثبت نام و کسب اطلاعات تکمیلی به سایت www.inhb.ir مراجعه فرمایند.