اخبار

گیتی سرخوشیان یکی از پیشرانان رشته خیاطی در طرح مشاغل خانگی همدان در گفت و گو با ایسنا عنوان کرد: با سرمایه بسیار اندک آغاز به کار کردم و بانوان زیادی را تعلیم دادم که امروز تعدادی از آنها مشغول به تولید انواع رودوزی‌های سنتی و بافتنی هستند، امروز بسیاری از محصولات این بانوی کارافرین به کشورهای دبی، ترکیه، سلیمانیه، ارمنستان، انگلیس، آلمان و آمریکا صادر می شود.

به گزارش دبیرخانه طرح ملی توسعه مشاغل خانگی استان همدان به نقل از ایسنا، گیتی سرخوشیان، یکی از بانوان هنرمند پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین است که از سنین جوانی با بافت لباس های کاموایی آرزوهای خود را رج به رج می‌بافت و امروز بعد از گذشت سال ها برق شادی و شعف در چشمانش تجلی دارد.

گیتی کار خود را از سال ۷۲ آغاز کرد. از همان روزهای نوجوانی به بافتنی علاقه داشت و بعد از اینکه دیپلم خود را گرفت به معلمی مشغول شد اما به علت مخالفت های پدرش معلمی را رها کرد و به بافت لباس در منزل پرداخت.

بعدها در آموزشگاه‌های آزاد مشغول آموزش بافتنی به هنرجویان شد و پس از شناخته شدن در بین مربیان هنری با فنی و حرفه‌ای همدان نیز همکاری کرد و در روستاها به آموزش زنان روستایی پرداخت.

گیتی سرخوشیان که متولد سال ۱۳۳۹ است، امروز به جایگاهی رسیده که یک استادتمام در کار خود به شمار می‌رود و زنان و دختران زیادی را تربیت و مشغول به کار کرده است.

این بانوی کارآفرین با بیان اینکه در جوانی و آغاز کارم در آموزشگاه‌های آزاد با مبالغ بسیار ناچیز تدریس می‌کردم، گفت: ۱۴-۱۳ سال پیش با مشاوره مسئولان صنایع دستی استان، با سرمایه ۱۰۰ هزار تومانی در شهرستان کبودراهنگ کارگاهی راه‌اندازی کردم و به بانوان و دختران این شهر کارهای بافتنی و هنری آموختم و مشغول به کار شدند.

سرخوشیان در گفت‌وگو با ایسنا، ادامه داد: با سرمایه بسیار اندک آغاز به کار کردم و بانوان زیادی را تعلیم دادم که امروز تعدادی از آنها مشغول به تولید انواع رودوزی‌های سنتی و بافتنی هستند. تعدادی از زنان کبودراهنگی همچنان برای من کار می‌کنند و دستمزد می‌گیرند.

این بانوی کارآفرین همدانی با بیان اینکه در حال حاضر سه سال به طور مداوم در همدان مشغول به کار هستم، اضافه کرد: با وجود اینکه در همدان مشغول هستم اما کارگاه کبودراهنگ را هم مدیریت می‌کنم.

وی با اشاره به اینکه کارگاه کبودراهنگ را با سختی فراوان و بادست خالی راه‌اندازی کردم، خاطرنشان کرد: در کبودراهنگ خانه‌ای با پول پیش ۷۵۰ هزار تومان اجاره و وسایل خریداری کردم که برای خرید پارچه با یکی از ترمه فروشان یزد تلفنی تماس گرفتم و واقعیت را گفتم و از او درخواست کمک کردم.

سرخوشیان ادامه داد: ترمه فروش یزدی بدون اینکه مشخصاتی از من داشته باشد با اعتماد به من، پارچه‌های ترمه به ارزش دو میلیون تومان را برایم فرستاد و شش ماه فرصت داد تا پول پارچه‌ها را بدهم که خوشبختانه در طول چهار ماه موفق شدم هزینه پارچه‌ها را پرداخت کنم و جنس جدید بخرم. اگر کمک و حمایت این ترمه فروش نبود شاید موفق نمی‌شدم.

وی با اشاره به مخالفت های پدرش، گفت: با وجود مخالفت های پدرم هر روز به کبودراهنگ می‌رفتم و برمی‌گشتم. روزی پدرم به اداره صنایع دستی همدان رفته بود تا جلوی کارم در کبودراهنگ را بگیرد اما وقتی مسئولان صنایع دستی از کارم برای پدرم تعریف کرده بودند و اینکه توانسته بودم با دست خالی در شهری محروم کارگاهی ایجاد کنم، رضایت پدرم جلب شد و پس از آن ۱۳ سال در کبودراهنگ کار کردم

سرخوشیان با اشاره به اینکه صادرات تولیداتم در سال جاری کاهش یافته است، مطرح کرد: به کشورهای دبی، ترکیه، سلیمانیه، ارمنستان، انگلیس، آلمان و آمریکا صادرات داشتم اما امسال به علت کرونا فقط دو بار صادرات انجام گرفت.

وی با تأکید بر اینکه از این راه چرخ زندگی خود را می‌چرخانم، افزود: بسیاری از زنان برای کمک به همسرانشان با بنده همکاری می‌کنند و زندگی من نیز از این راه تأمین می‌شود اما امسال به علت شیوع کرونا سفارشات بسیار کم شده است.

وی با اشاره به اینکه بیش از ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر از هنرجویان بنده خودکفا شدند، اظهار کرد: در حال حاضر ۲۰۰ نفر از این هنرجویان برای من کار می‌کنند به طوریکه مواد اولیه و وسایل را در اختیار این بانوان قرار می‌دهم و در منزل کار می‌کنند.

علاقمندان برای مشاهده متن کامل این خبر می توانند به لینک  https://www.isna.ir/news/99121107864 مراجعه کنند.