اخبار

فاطمه آقازاده فعال صنایع دستی و پیشران همکار طرح ملی توسعه مشاغل خانگی گفت : در راستای این طرح ملی، جهاددانشگاهی اقدام به شبکه سازی بین پیشران‌ها و کارآفرینان حیطه‌های مختلف در استان کرده و اکنون تمامی این کارآفرینان تحت گروهی در فضای اجتماعی با یکدیگر در ارتباط هستند که در نتیجه این رابطه مثلا محل فروش مواداولیه ارزان قیمت و یا انواع پیشنهاد کار و جذب نیرو انجام می‌گیرد.

آقازاده افزود : 

اکنون در حوزه دوخت لباس نزدیک به ۲۰۰ نفر و تعداد ۶۰ نفر دیگر در حیطه چرم با ما همکاری می‌کنند و به محض تحویل کار، دستمزدشان را دریافت می‌کنند.

آقازاده متذکر شد: از مسئولان اجرای این طرح که تاکنون حمایت‌هایی از قشر تولیدکننده داشتند، خواهشمندیم که به بازار فروش محصولات توجه بیشتری داشته باشند، زیرا اغلب هنرمندان صنایع دستی در بخش فروش نمی‌توانند آنگونه که باید، فعال باشند و یک تولیدکننده نیز معمولا هیچگاه نمی‌تواند یک فروشنده خوب باشد. در این راستا اگر یک شبکه بازاریابی برای پیشران‌ها ایجاد شود، قطعا بسیاری از مشکلات این حوزه حل خواهد شد.

وی در خصوص مشکلات تولیدکنندگان بخش چرم دوزی، اظهار کرد: عمده مشکل ما در بحث چرم، تامین مواد اولیه است. با وجود این‌که تبریز به عنوان مهد و خواستگاه کفش چرمی در کشور و حتی دنیا شناخته می‌شود، اما قیمت چرم طبیعی و یراق آلات آن در تبریز بسیار بالا رفته در حالی که در سایر شهرهایی چون قم این مواد اولیه را با قیمت پایین می‌توان خرید.

این پیشران طرح مشاغل خانگی با تاکید بر این‌که فروش و بازاریابی، اصلی ترین مشکل هنرمندان صنایع دستی است، گفت: تا سال گذشته کیف‌های چرمی تولید شده را در نمایشگاه‌ها می‌فروختیم ولی از زمانی که نمایشگاه‌ها و موزه‌ها تعطیل شد، درآمد ما نیز کاهش یافت. هرچند اکنون در موزه حیدرزاده و قاجار تبریز مستقر هستیم، اما مسافری نیست که این محصولات را از ما بخرد.

وی افزود: اکنون در حیطه دوخت لباس به خصوص لباس پزشکی سفارش می‌گیریم اما در حوزه کیف اینگونه نیست و هرچقدر در سال گذشته تولید کردیم، نتوانستیم بفروشیم.

وی ادامه داد: فروش مجازی برای صنف ما چندان کارساز نیست، زیرا اغلب مشتری‌های ما را گردشگران و مسافران تشکیل می‌دهند که اکنون به دلیل محدودیت‌های سفر و تعطیلی نمایشگاه‌های ملی و بین المللی، در مضیقه قرار داریم.

آقازاده افزود: اکثر هنرمندان صنایع دستی در زمان شیوع کرونا در شرایط دشواری قرار دارند چون همه فقط در حال تولید هستند و سرمایه‌ها خوابیده و سرمایه در گردشی وجود ندارد. با این شرایط هم نباید انتظار تولید محصولات باکیفیت را داشت چرا که اگر محصول تولید شده فروخته شود، محصول دیگری با ایجاد اشتغال برای هنرمندان، با کیفیت بالاتر تولید خواهد شد.