اخبار

به گزارش دبیرخانه طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان، در این جلسه که شنبه 7 آبان ماه 1401 با حضور سیدرضا علوی مشاور، شیما تقی نژاد مدیر اجرایی و مرضیه باقری بااحمدی کارشناس مستندسازی طرح برای خانم ها معصومه پیرمرادی و معصومه ممبینی از تولیدکنندگان پوشاک رامهرمز و پیشران طرح برگزار شد، تقی نژاد به معرفی کسب و کار این تولیدکنندگان و آشنایی آن ها با طرح پرداخت و خواستار ارائه توضیحات و بیان چالش های آن ها شد.
در ادامه این جلسه ممبینی مدیر تولیدی پوشاک بهین دوخت رامهرمز، اظهار کرد: رامهرمز شهر کوچکی است و بیشتر کارهای شخصی دوزی انجام می دهیم چون کار عمده در همه فصل ها وجود ندارد. خانم پیرمرادی چندین سال کار شرکتی و بیمارستانی کار کرده ولی وقتی سفارش کارها برمبنای روابط باشد، مجبور می شویم کار شخصی دوزی و مدارس انجام دهیم هرچند علاقه شخصی خودمان به کار بازار است.
وی با بیان اینکه هر دوختی اعم از کار مردانه، زنانه، بچگانه، مجلسی و ... را می توانیم طراحی کنیم و انجام دهیم، گفت: به دنبال راهکاری هستیم که بتوانیم تولید عمده با برند خودمان داشته باشیم. کارهای بیمارستان معمولا با تأخیر زیاد پول را می دهند و سود ناچیز این کارها، ارزش آن را ندارد که سرمایه مان بخوابد.
همچنین در این جلسه علوی مشاور طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان با بیان خوشامد به این پیشرانان و تبریک به خاطر این نگرش آن ها برای عدم وابستگی به سازمان ها و کارهای دولتی، اظهار کرد: این مدت که با تولیدکنندگان و فعالان صنوف مختلف صحبت کرده ام معمولا سه تیپ کار انجام می شود. عده ای با سازمان ها کار می کنند که مزایا و معایب خود را دارد. معمولا این پروژه ها، پروژه های بزرگی هستند، حجم زیادی از کار دریافت می کنید ولی برمبنای رابطه است و به نوعی مثل بخت آزمایی می ماند؛ از سوی دیگر معمولا پول را با تأخیر زیاد پرداخت می کنند که ارزش پول کاهش پیدا می کند و نقدینگی تان با مشکل مواجه می شود.
وی ادامه داد: همچنین حجم کاری تان خیلی یکنواخت نیست، گاهی یک حجم بالای کار دارید و مجبور می شوید تعدادزیادی نیرو بگیرید و گاهی که سفارش کم است، نمی دانید باید با نیروهای اضافی چه کار کنید. این ثابت نبودن حجم کار موجب می شود که نتوانید برنامه ریزی منسجمی داشته باشید. در حال حاضر که حجم نقدینگی در اغلب سازمان ها و ادارات دولتی کم است، این شرایط بدتر شده است. دسته دوم مزون ها هستند که عمدتا برای افراد و به صورت تکی و سفارشی کار انجام می دهند. این کارها هم چون پروژه ای هستند و چندان برندینگ در آن معنا ندارد زمانی جواب می دهد که مشتریان نسبتا پولدار خوبی داشته باشید که بتوانید به طور مداوم سفارش کار بگیرید ولی اگر اولویت آن ها هزینه باشد، نه خاص بودن آن وقت دیگر خیلی مقرون به صرفه نیست.
این مشاور طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان در خصوص دسته سوم که توصیه کرد به این سمت بروند، گفت: بازارتان را باید از شهرتان بیرون بیاورید و استانی، ملی و حتی شاید بین المللی نگاه کنید. اینجاست که بحث های بازاریابی و برندسازی معنی دار می شود. حُسن این رویکرد این است که می توانید برنامه ریزی کرده و ساختاری ایجاد کنید که می تواند به مرور زمان توسعه پیدا کند ولی چالش آن، این است که کار یک نفر نیست و باید یک تیم ایجاد کنید. ساخت و تولید یکی از حلقه های این زنجیره استف اشکالی که اغلب تولیدکنندگان ما دارند این است که صفر تا 100 کار را یک نفری می خواهند انجام دهند و این شدنی نیست.
علوی توضیح داد: اولین قسمت آن بازاریابی و بازارشناسی است. اینکه بدانید باید چه چیزی را برای چه کسی تولید کنید. به طور عمده تولیدکنندگان ما در این حیطه ضعیف هستند. گام دوم طراحی است که بازهم اغلب تولیدکننده ها در این زمینه تجربه زیادی ندارند و شاید برمبنای سلیقه شخصی خود یا آنچه در بازار هست، را کپی کنند. عمدتا طراحان را قبول ندارند و می گویند آن ها نقاشی هایی می کشند که چیزی از دِل آن ها برای بازار در نمی آید. حرفشان هم تا حدودی درست است چون از طراحی تا تولید 2 حلقه دیگر وجود دارد که معمولا کسی به آن ها توجه نمی کند. خروجی تحقیقات بازار را باید به طراح بدهید ولی معمولا این اتفاق نمی افتد و تولیدکننده انتظار دارد طراح تحقیق بازار هم انجام دهد. طراح یک ایده را به طرح تبدیل می کند، این طرح سپس باید به تِک پَک تبدیل شود.
وی ادامه داد: شخص دیگری آن طرح را تبدیل به یک ساختار مهندسی فنی می کند که قابل پیاده سازی باشد و یک تخصص جداگانه است. مثال آن معماری است که یک طرح اولیه را ترسیم می کند ولی این طرح باید به یک نقشه فنی مهندسی تبدیل شود تا قابل اجرا باشد. کار تِک پَک این است؛ یک حلقه چهارم هم وجود دارد که خروجی آن تِک پَک به الگوساز داده می شود. تِک پَک جنس پارچه، رنگ بندی، اکسسوری، خرج کار و... را مشخص می کند.
مشاور طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان افزود: شما الگوها را معمولا از جایی تهیه می کنید یا می خرید در صورتی که الگوسازی هم خودش یک کار تخصصی است و کسی باید کار الگوسازی و برش را انجام دهد که البته به تجهیزات نسبتا گران قیمتی هم نیاز دارد. پس از این کار به مرحله تولید می رسد. در یک تولیدی مدرن حرفه ای که می خواهد در سطح کلان کار کند، کار شما دیگر کار تخصصی خیاطی نیست بلکه مدیریت این زنجیره ارزش است.
علوی بار دیگر این نکته را یادآور شد که اگر می خواهید از فضای کار سازمانی و تکی دوزی خارج شوید و به فضای تولید صنعتی ورود کنید، اینجا دیگر رقبای شما کل کشور هستند و گفت: اینجا باید این زنجیره را بسازید و مدیریت کنید. البته بعد از ساخت (تولید) هم حلقه های دیگر این زنجیره شامل بسته بندی، توزیع، فروش و خدمات پس از فروش را دارید. قطعا جایگاه فعلی را با تلاش، زحمت، هزینه و پیگیری بدست آورده اید پس در مسیر بعدی هم می توانید موفق شوید ولی حواستان باشد که مدل کاری تان دارد تغییر می کند پس باید یک تصمیم جدی بگیرید.
وی خاطرنشان کرد: اولین کاری که باید بکنید اینکه تصمیم بگیرید آیا می خواهید به این سبک کار ورود کنید یا خیر.حال باید برنامه ریزی کنید که قدم به قدم ساختارتان را بچینید و توسعه دهید و بتوانید تا 5 سال آینده یک برند مطرح خوزستانی در کشور یا منطقه جنوب کشور باشید و صادرات داشته باشید.
همچنین در این جلسه معصومه پیرمرادی پیشران پوشاک رامهرمز اظهارکرد: از بین انواع پوشاک، به کار مانتو علاقمندم ولی مدام نگران هستم که نکند کار را شروع کنم و موفق نشوم.موضوع دیگر اینکه برخی آموزش های تخصصی تولید پوشاک، در استان ما وجود ندارد در حالیکه در استان های دیگر مرتب دوره های برشکار و ... برگزار می شود. من چندین بار به مسئولان صنف در شهرستان هم گفتم که استاد بیاورند و به چنین دوره هایی نیاز است ولی متأسفانه انجام نشد.
وی افزود: از سوی دیگر شرکت های بزرگ صنعتی در رامهرمز هم سفارش خود را به خارج استان می دهند و با تولیدکننده های شهرستان کار نمی کنند.
در ادامه این جلسه علوی در خصوص اظهارات پیرمرادی عنوان کرد: وقتی می گویید ما معتقدیم کارمان خوب است و نیاز به آموزش نداریم و پول نمی دهیم، طبعا هیچ  مجموعه ای هم آن استاد و آموزش را اینجا نمی آورد چون این کار صرفه ای برایش ندارد ولی اگر بگویید ما 20 تولیدکننده هستیم که نیاز به برخی آموزش ها داریم و حاضریم هزینه آن را بپردازیم، این آموزش ها هم در استان رونق پیدا می کند و برگزار می شود. تولیدکنندگانی مانند شما که بدانند نیاز به آموزش دارند، کم هستند. اگر می بینید در مشهد، اصفهان، تبریز یا ... چنین دوره هایی به وفور برگزار می شود، به این دلیل است که تولیدکننده آنجا فهمیده همه کار را نباید خودش انجام دهد. مسأله اصلی ما در استان نگرشی و فرهنگی است.
وی افزود: اگر کسانی را می شناسید که مانند خودتان خواستار آموزش های تخصصی هستند معرفی کنید. همه کارها انجام شدنی است. اگر گام هایتان را کوچک، حساب شده و سنجیده بردارید حتما موفق خواهید شد، ما هم در کنارتان به شما کمک می کنیم. هدفمان این است که خوزستان به قطب تولید پوشاک کشور تبدیل شود و این کار شدنی نیست مگر آنکه افرادی مانند شما پای کار بیایند و آن را پیش ببرند. ما ابتدا یک شبکه از تولیدکنندگان ایجاد کردیم و اکنون در حال تشکیل یک شبکه از طراحان هستیم؛ دعوت این افراد و کنارهم نشاندن آن ها، کار سختی بود چون روز اول فکر می کردند رقیب هم هستند ولی حالا آن قدر با هم رفیق شده اند که ارتباطات کاری زیادی میان آن ها شکل گرفته است. پس این کار شدنی است. البته لازم نیست همه افراد با هم رفیق شوند بلکه آن اکوسیستم باید شکل بگیرد.
مشاور طرح ملی توسعه مشاغل خانگی خوزستان خاطرنشان کرد: اکنون در حال تلاش برای راه اندازی یک شرکت بازاریابی و یک شرکت الگوسازی هم هستیم و با راه اندازی این شرکت ها دیگر از بابت الگوسازی، برش و خدمات بازاریابی خیالتان راحت است چون این کار را حرفه ای برایتان انجام می دهند. برای این شرکت ها هم به صرفه خواهد بود. برای جلسه آینده تصمیم بگیرید آیا واقعا می خواهید وارد این فضا شوید و در زمینه چه نوع پوشاکی می خواهید کار کنید؟ اگر علاقه تان به تولید مانتو است، پس به طور تخصصی کار مانتو انجام دهید و افق بلندمدت خود را روی صادرات مانتو به ایتالیا طی 7، 8 سال آینده ترسیم کنید و این امکان پذیر است. ما در گذشته افرادی را داشتیم که کت و شلوار به انگلیس و آلمان صادر می کردند.
علوی با بیان اینکه با سه شاخص می توانید مشخص کنید در چه حوزه ای کار کنید، گفت: شاخص اول علاقه، بعد توانمندی ها اعم از تجارب، ارتباطات، تجهیزات و دارایی هایتان و شاخص سوم روند بازار است. در واقع باید ببینید روند بازار به چه سمتی شکل پیدا می کند، آیا لباس رسمی دارد رشد می کند یا لباس های غیر رسمی؟ لباس مردانه یا لباس زنانه بیشترین تقاضا را دارند؟ وجه اشتراک این سه شاخص، نقطه شروع خوبی است. یعنی آنچه من دوستش دارم، دارایی های من هم در آن راستا است و بازار رو به رشدی در آینده دارد. این بهترین گزینه برای نقطه شروع و رشد است.
طرح ملی توسعه مشاغل خانگی با هدف ایجاد اشتغال برای ۵۴ هزار نفر از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به جهاد دانشگاهی واگذار شده و سازمان جهاددانشگاهی خوزستان نیز با سهمیه ۲۵۰۰ نفر، مجری این طرح در استان است.